Zaciekawieni możliwością synchronizacji robotów, nasi naukowcy postanowili stworzyć pewien projekt. Nazwa projektu wywodzi się od zwierzaków, które według miejskiej legendy (pochodzącej ze Skandynawii) masowo popełniały samobójstwa podczas migracji.
Nikt zastrzeżeń nie miał, przez co nazwa się przyjęła. Zasada działania była w miarę prosta: każdy ruch, który wykonał pierwszy „leming”, powielała pozostała trójka. Leming-dowódca wykonywał losowo generowane akcje, podczas gdy pozostałe lemingi, w zależności od odległości do przedniego pobratymca, reagowały na te akcje. Zaaplikowanie takiego mechanizmu w samochodach, skutkować by mogło zmniejszeniem ilości wypadków i kolizji spowodowanych opóźnioną reakcją człowieka. Żadne zwierzę nie ucierpiało podczas testów.
Po przejściu testów, dwa lemingi zostały przekonstruowane na kontrolery, które po połączeniu z pozostałą parą lemingów za pomocą bluetooth, mogły nimi sterować. Doprowadziło to do pierwszego wyścigu robotów w Sekcji. Każdy leming-wyścigówka był sterowany za pomocą leminga-pilota, który z praktycznie zerowym opóźnieniem wysyłał kolejne polecenia. Zbudowany na potrzeby testów tor składał się z korków, które miały za zadanie przypominać tyczki używane przy slalomach oraz ławki, sprawdzającej stan umysłu członków sekcji.
Do budowy każdego Leminga zostały użyte:
Poniżej znajduje się galeria naszego projektu.
